Nee, dit hadden ze nog niet eerder gezien. Ze moesten even wennen aan het idee, de adviseurs van het schoolleidersregister. Via Teams zochten ze contact: ze hadden nog wat vragen over het ingediende herregistratietraject. Want ze zijn kritisch, die dames van het register. Kritischer dan voorheen. Komt door de kritiek, die ze krijgen van schoolleiders, denk ik. Terecht, een schoolleider steekt toch veel tijd in zijn herregistratie. Laat die aanbieders maar zweten.
Maar een ding staat mij tegen en dat blijft. Dat is altijd weer dat dwingende gedoe met leerdoelen, toetsvormen en beoordelingskaders. Oké, ik snap dat ze van herregistratie een systeem willen maken. Allemaal voor de controle. Maar toch: leren is meer dan in doelen, toetsen en beoordelingsschema’s te vangen is. Het is ook avontuur.
En yes! Het is gelukt om uit dat toetsencircus te ontsnappen. De manier waarop, dat hadden ze dus bij het register niet eerder gezien. Maar eigenlijk is het simpel: maak van je leerervaring een autobiografisch leerverhaal. Voordeel: dat kun je vertellen aan iedereen die je daarin mee wilt nemen. Ook merk je dan direct of je de materie beheerst. Dus niet meer van die droevige toetsen (ook erg: een reflectieverslag) en afgevinkte leerdoelen. Maar gewoon een inspirerend, avontuurlijk leerverhaal dat boeit. Was voor onze leergemeenschap ook een ontdekking.
De adviseurs waren helemaal overtuigd van dit idee, maar de bevestiging van de commissie die het eindoordeel velt over de aanvraag heb ik nog niet gezien. Wordt vervolgd.
Dit onderwerp leent zich goed voor je herregistratie voor het schoolleidersregister op het thema persoonlijk leiderschap.