Last van prikangst? Oh, wat heb je het dan het moeilijk in deze bizarre tijden! Journaal na journaal hetzelfde beeld: een schaaltje met van die blauwe spuiten, een mouw die omhoog gaat, een watje alcohol en een naald die trefzeker in de huid verdwijnt. Collectief voelen we de pijn.
Ook de onderwijsinspectie prikt elk jaar het onderwijs. Niet voor een vaccin, maar voor een bloedmonster. De ambtenaren op de burelen van de inspectie analyseren dat aandachtig op riskante kwalen en publiceren vervolgens een pagina’s dik rapport met de inspirerende titel: De staat van het onderwijs. Die van dit jaar verscheen deze week.
Die jaarlijkse prik doet het onderwijs geen pijn, het rapport meestal wel. De onderwijsinspectie legt graag de vinger bij de zere plek. Dit jaar maakt de inspectie zich zorgen om rekenen en lezen. Maar een andere zere plek, die de pers niet haalde, was het leerkrachten- en schoolleiderstekort. Riskant voor de kwaliteit van het onderwijs, aldus de inspectie.
Elk verhaal heeft zijn eigen schurk, en hoe versla je die van het onderwijs? De schurk die overal rondbazuint dat het niet aantrekkelijk is om op een basisschool je dienstbaar te maken aan de samenleving: te hard werken, te weinig salaris en een beroerd beroepsimago. Wat als iedereen zijn oren naar deze schurk laat hangen… Dan heeft de onderwijsinspectie binnenkort helemaal niets meer om in te prikken. De maatschappelijke en economische gevolgen zullen groter zijn dan die van de lockdown. Of niet dan?
Dit onderwerp leent zich goed voor je herregistratie voor het schoolleidersregister op het thema persoonlijk leiderschap.