Vakantieverhalen? Ik hoor ze altijd ongeduldig aan. “En toen… geweldige camping… en toen… mooi zwembad… en toen… leuk stadje en toen…” Gaap… Maar soms loopt het anders. Mijn dochter brak ooit haar been in de sneeuw. Fotootje op de app naar familie en vrienden: ingegipst been op de bank van zo’n knotsgezellig Oostenrijks restaurantje (dat zagen we toen echt even niet), sip gezichtje. Crisis, beseften de mensen thuis, iedereen gekluisterd aan de WhatsApp: het zal je maar overkomen!
Elk echt verhaal begint ergens. Zo ook hier. Prachtige dag, zon, blauwe hemel. Kinderen in handen gegeven van een schat van een skilerares. Toen al snel dat telefoontje. Voor we het beseften, zaten we in een soort achtbaan, vol ervaringen. Hoe dit ons leven als gezin veranderden (dat deed het wel degelijk, maar niet dramatisch), laat ik nu maar even in het midden.
Zo’n vooral heet een inleidend incident en leidt tot een crisis, een moment van waarheid. De uitbraak van corona was dat voor jullie school ook. Lekker aan het werk, druk met van alles en nog wat en toen… Hoe zou je dat moment onder woorden brengen, hoe voltrok zich dat? Wat bracht dat allemaal aan het wankelen? Besefte je toen wat er voor jouw school op het spel stond en voor welke uitdaging je stond? En hoe deelde je dat met je omgeving?
Tip: kijk eens of je dit verhaal terug kunt vinden in alle informatie die je en jouw team naar de ouders stuurden. Vertelden de woorden iets van: nu wordt het spannend voor alles waar we als school voor staan en wel hierom. En dit gaan we doen om deze uitdaging het hoofd te bieden.
Een vakantieverhaal was het sowieso niet toch?
Dit onderwerp leent zich goed voor je herregistratie voor het schoolleidersregister op het thema persoonlijk leiderschap.